Prawda III. Od wielu lat zauważono, że w Warszawie psują się chodniki asfaltowe.
Wniosek. A zatem psucie się chodników asfaltowych zależy od klimatu — a zatem chodniki asfaltowe w naszym klimacie są niepraktyczne.
W logice Milla metoda powyżej przedstawiona nazywa się metodą zgodności — choć równie dobrze nazwać by ją można metodą municypalności, ponieważ municypalność do głębokich niewątpliwie wywodów swoich nie używa innych środków, a zapewne i nie zna ich.
Otóż dla dogodności tych, kogo to obchodzi, notujemy w tem miejscu, że oprócz wymienionej istnieją jeszcze trzy inne metody wnioskowania, nie koniecznie municypalnego, ale indukcyjnego. Dla przykładu nawet, możemy się zastanowić nad kwestyą chodników za pomocą metody różnic, która jak to sam tytuł wskazuje, doprowadzi nas do różnych cokolwiek rezultatów.
I tak.
Prawda I. Gdzie podkład zrobiony jest z cegły dobrej, tam chodniki asfaltowe nie zapadają się.
Prawda II. Gdzie podkład zrobiony jest z cegły złej, tam chodniki asfaltowe zapadają się.
Prawda III. Jeżeli stróże nie rąbią lodu na chodnikach żelaznymi drągami, wówczas chodniki nie psują się.
Prawda IV. Jeżeli stróże rąbią lód na chodnikach żelaznymi drągami, wówczas chodniki psują się.
Wniosek ogólny. Opłakany więc stan chodników zależy od jakości cegły, użytej na podkład
Strona:Bolesław Prus - Kroniki 1875-1878.djvu/96
Ta strona została uwierzytelniona.