Strona:Bolesław Raczyński - Teorya muzyki.djvu/12

menta dzielą się na drewniane (flet, obój, klarnet, fagot) i na blaszane (skrzydłówka (flügelhorn) kornet (trąbka) róg (waldhorn) eufonium, puzon, bombardon, helikon i tuba). Instrumenta perkusyjne, czyli paukowe używane w orkiestrze tureckiej są: bęben wielki, bębenek, czinele, tamburino, dzwonki, kastaniety, triangel i inne. Okiestra ta w kulturze muzycznej odgrywa znacznie mniejszą rolę jak orkiestra smyczkowo-mieszana, dlatego dłużej nad nią zastanawiać się nie będziemy.
 Orkiestra smyczkowo-mieszana ma dzisiaj rozległe zapotrzebowanie. W kawiarni, restauracyi na balu, koncercie, operze, — wszędzie słyszymy orkiestrę smyczkowo-mieszaną.
 Utwory, pisane na ten zespół muzyczny, tworzą rozległą literaturę muzyczną, od kompozycyi najlżejszych do koncertowych.
 Nawet orkiestry wiejskie tworzą specyalny rodzaj orkiestr smyczkowo-mieszanych.
 Bez orkiestry smyczkowo mieszanej, niemożnaby wykonywać, w oryginalnym układzie tańców, operetek, suit, symfonii, koncertów, oper i oratoryów.
 Kto pragnie poznać brzmienie rozmaitych instrumentów, powinien przy każdej sposobności zwracać uwagę na barwę tonu danego instrumentu, przez co rozwinie wrodzoną wrażliwość ucha na przeróżne charakterystyczne dzwięki.
 Czem w malarstwie kolory, tem w orkiestrze barwa tonu. Poczucie barwy tonu ma specyalne znaczenie dla piszących utwory na orkiestrę.
 Orkiestra smyczkowo-mieszana da się podzielić na cztery grupy instrumentalne:
 1. Instrumenta smyczkowe.
 2. Instrumenta drewniane dęte.
 3. Instrumenta blaszane dęte.
 4. Instrumeta perkusyjne.
 Orkiestra smyczkowa czyli kwintet smyczkowy, zestrojony jest:
 1. Ze skrzypców (1-sze i 2-gie).
 2. Altówek.