Nauka o formie muzycznej zajmuje się budową motywu i jego rozwojem.
W ścisłej nauce o formie rozróżniamy:
1. Utwory w jednej części.
2. » w dwóch częściach.
3. » w trzech częściach.
4. » o złożonych trzech częściach (3 ✕ 3).
5. Rondo.
6. Sonatę.
7. Fantazyę.
Obok powyższych rozróżniamy jeszcze formę — tak zwanej »waryacyi«.
Form jedno, dwu, trzy=częściowych używano dawniej najczęściej w pieśniach; dlatego te formy nazywano formą pieśni.
Utwór muzyczny w jednej części jest zdaniem muzycznem, które zawierać może kilka myśli, podobnie jak złożone zdanie poetyckie.
Dla utworów w trzech częściach istnieje schemat: zdanie główne, zdanie poboczne i powtórzone zdanie główne (a + b + a)
Środkowe zdanie (b) jest dalszym ciągiem głównego, (a) lecz odmienne tonacyą, lub rytmiką.
Utwory muzyczne, o złożonych trzech częściach równają się trzem zdaniom, z których każde składa się z trzech części [(a + b + a) + (C + D + E) + (a + b + a)]. Trzecie zda-
- ↑ Przy wyborze utworów do grania należy uwzględniać te, które uczeń poprzednio już ćwiczył.
