Ta strona została uwierzytelniona.
w kluczu F, od ₂A do g¹.
Podwyższanie nut, które wyrażamy, w mowie przez »is» znaczymy w piśmie ♯ (krzyżykiem) isis 
.
Obniżanie nut, wyrażamy w mowie przez »es«, w piśmie przez ♭ (bemol) lub podwójny ♭♭ (bemol)
W utworach, w których powtarza się, stale jakiś znak chromatyczny, znaczymy chromatykę przy kluczu, aby uniknąć pisania tego samego znaku przy każdej nucie. Np. jeżeli tony f, c, g, mają być podwyższone, na fis, cis, gis, to przy kluczu w liniach, gdzie są nuty f, c, g, znaczymy krzyżyki. Tak samo znaczymy bemole.
Wszystkie siedem tonów możemy podwyższyć lub obniżyć.
Przez umieszczenie kasownika ♮ obok pewnej nuty znosimy jej podwyższenie lub obniżenie.
