Strona:Bolesław Raczyński - Teorya muzyki.djvu/58

Ta strona została uwierzytelniona.


Dla nas gamy kościelne, są waryantami duru i molu.
Jońska równa się naszej C-dur; Lydijska, F-dur ze zwiększoną kwartą; Mixolidijska, G-dur z małą septiną; Dorycka, d-mol z wielką sektą i t. d.
Mimo, że posiadamy dwa rodzaje gam, dur i mol, możemy przez waryacye tychże i przez transpozycyę, w prowadzając w kompozycyi gamę, nadać jej więcej barwy, niźli byli w stanie czynić starożytni kompozytorowie, mimo używania większej ilości gam.
Jeżeli stopnie gamy wypełnimy półtonami, otrzymamy gamę chromatyczną.
Postępując w górę gamy podwyższamy niższe nuty gamy (krzyżykami), opadając obniżamy wyższe (bemolami). Naturalne półtony pozostają nienaruszone.

C-dur

Cis-dur

b-mol