Strona:Bolesław Raczyński - Teorya muzyki.djvu/68

Ta strona została uwierzytelniona.

W trójdźwięku powyższym nie ma modulacyi. Tony as i des nie mają żadnej wspólności z gamą C-dur, jednak nie zmieniają pojęcia tonacyi C-dur.
Tonacye określają trzy trójdźwięki: toniczny (na tonice utworzony) poddominantowy i dominantowy.
Zdarza się, że kompozytor pisząc motyw nie harmonizuje go, a jednak daje się w nim wyczuć harmonia jak n. p. w »Impromtu« Schuberta:

Tak trójźwięki, jak i czterodźwięki rozpoznamy łatwo, używszy tonu zasadniczego, zamiast akordu.
Zanalizujmy trójdźwięk c, e, g (na prawie współbrzmień).

  c1 g1   c2  
               
               
 
 
  c1 - g1 kwinta g1 - c2 kwarta (odwrócona kwinta)
               
               
g   c1 g1

Jako naturalny ton współbrzmienia wprowadzimy tercyę e.

  c1 e1   g1  
               
               
 
 
  c1e1 tercya wielka     e1g1 tercya mała
               
               
c1   es1 g1
es1c1 w dół, tercya mała g1es1 w dół, tercya wielka.