Strona:Bolesław Raczyński - Teorya muzyki.djvu/72

Ta strona została uwierzytelniona.

Ścisła imitacya, nazywa się kanonem. W kanonie, wszystkie głosy naśladują wiernie temat (tak w melodyce jak i w rytmice). Kanon może być, dwu, trzy, cztery i więcej głosowy.

Fuga jest formą muzyczną o ścisłej budowie. Nazwa fugi pochodzi od słowa łacińskiego fugere = uciekać, albo fugare = gonić.
Fugę zaczyna temat w jednym głosie solo. Skoro wszystkie głosy powtórzą temat, kończy się pierwsza część fugi. Druga część fugi modulowana jest do odpowiedniej tonacyi (dur, lub mol) pierwszej części.
W trzeciej części wraca temat główny i tonacya pierwszej części.
Temat rozpoczynający fugę nazywa się »dux«, temat na dominacie »comes« (odpowiedź).
Fugi pisane są wokalnie, lub instrumentalnie.