Strona:Bon mot. Dowcip francuski w panoramie wieków.pdf/63

Ta strona została przepisana.

Rachel powiedziała usłyszawszy jak przemawiał Guizot: „Tegobym chciała mieć, za partnera w tragedji!“

Na trzeciem przedstawieniu, „Ryszarda Lwie Serce“, sztuki napisanej na powrót Burbonów. Huet, główny aktor, otrzymał w teatrze podarek, znaczony liliami królewskiemi, a zawierający osiemnaście nakryć srebrnych. „Ach,. jaka wzruszająca aluzja! zawołał aktor, Ludwik XVIII przesyła mi osiemnaście nakryć.“ „Szkoda, że to nie Ludwik XXXVI", zawołała pani Tavandan, która była bonapartystką“

Hrabia Molé powiedział do Racheli: „Pani ocaliła język francuski!“ — na co ona: „Pewnie, bo się go nigdy nie uczyłam!“

Muzyka Ludwika XIV grała „Miserere“ Lully’ego. Król słuchał tego wykonania na klęczkach i trzymał tem samem cały dwór w tej pozycji. Po skończonej grze zwraca się do hrabiego de Gramont z pytaniem, jak mu się podobało. „Sire, — odpowiada hrabia, — muzyka słodka dla ucha, ale twarda dla kolana!“

Ktoś mówił, że nowa sala Opery jest głucha. „Szczęśliwa!" westchnął Galiani.

Galiani słysząc śpiewającą Sophie Arnould, zawołał: „To najpiękniejsza astma, jaką słyszałem.“

Pani de Girardin mówiła o śpiewaczce Alboni, która była okazałej tuszy: „To słoń, który połknął słowika!“

Ludwik XVI w parę dni po ślubie poszedł na koncert