i odpuść swoim sądom, które podtrzymywały twoje interesa, jak odpuszczasz twoim ministrom, którzy je sprzedali; nie wpadaj w pokuszenia Dubarry, ale nas zbaw od djabła kanclerza.“
Pan de Constant prosił raz Woltera o pożyczenie mu jego „Historji Rosji“. „Pan oszalał! zawołał Wolter; jeśli się pan chce czego dowiedzieć, weź pan historję Lacombe’a. Tamten przynajmniej nie dostał ani futer, ani medali!“
Champcenetz, znakomity satyryk, przed trybunałem rewolucyjnym po wysłuchaniu wyroku śmierci, zapytał: „A czy można dać zastępcę?“
Pewnego razu w Fontainebleau aktorzy m komedji j francuskie odegrali „Wesele Figara“ przed Cesarzem. Kiedy przedstawienie się skończyło marszałek Lannes zawołał: „I pomyśleć sobie, że kiedyś omal się nie udusiłem chcąc koniecznie zobaczyć tę komedję. Dziś ona mi się zupełnie nie podoba“. — „A to dlatego, powiedział Napoleon, że wtedy byłeś na galerji, a dzisiaj w pierwszym rzędzie!“
Podczas spisku Maleta aresztowano księcia Rovigo. Było to w nocy. Księżna w przerażeniu wyskoczyła z łóżka. „Książę, powiedział Montrond, stchórzył, ale księżna pokazała, co mogła!“
Zezowata dama pytała Talleyranda, jak idą jego sprawy. „Tak, jak pani widzi“ — odpowiedział.
Talleyrand powiedział, gdy go zawiadomiono