Strona:Bon mot. Dowcip francuski w panoramie wieków.pdf/74

Ta strona została przepisana.

rze, strzela, trafia Szwajcara i zwraca oręż. „No, dalej, mówi powstaniec, niech pan jeszcze strzela!“ — O nie, ja nie mogę; jestem innych przekonań! odpowiada nieznajomy i odchodzi.

„Jakie są pana przekonania polityczne?“ zapytano Mery’ego. „To zależy od tego z kim mówię.“

Król opowiadał Wiktorowi Hugo, że Talleyrand mu powiedział o Thiersie „Nieszczęściem jest dla niego i dla Waszej Królewskiej Mości, że w naszych czasach nie może on być kardynałem.“

Trybunę parlamentarną można porównać do studni: jeżeli jedno wiadro wyciąga, to drugie się zapuszcza. Ale prawda nigdy nie wychodzi na jaw.

„Sire! zawołał Dupin do króla Ludwika Filipa, zdaje mi się, że nigdy nie będziemy się zgadzać na tym punkcie.“ — „Myślałem to samo, odparł król, ale nie śmiałem panu tego powiedzieć.“

Napoleon III w dniu zamachu stanu: „No a prezes Izby, Dupin! Czy nie trzeba go aresztować?“ — „Pan Dupin! Ależ on sam się zaaresztuje!“

Książę Hieronim zawołał w kłótni z Napoleonem III: „Ty nie masz nic napoleońskiego!“ — „Owszem — rodzinę!“

W czasie plebiscytu cesarskiego ktoś napisał na kartce głosowania: