nosi się do życia ludzkiego, jakim płód od chwili poczęcia jeszcze niewątpliwie nie jest.
Ze względu na nieprzygotowanie naszego społeczeństwa do rozwiązania tej sprawy, uważa dr. Sterling za wskazaną drogę kompromisową, przyczem norma prawna winna być wyrażona w formie pozytywnej, naprzykład:
1) Matka, winna bądź osobiście, bądź też przy pomocy osoby trzeciej, zabicia swego płodu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, będzie karana i t. d.
2) Tej samej karze ulegnie matka, winna zabicia swego płodu przed upływem trzeciego miesiąca ciąży, o ile zabicie dokonane zostało w tym okresie przez osobę, nie posiadającą dyplomu lekarskiego i nieuprawnioną do pełnienia praktyki lekarskiej.
3) Tej samej karze ulegnie winny zabicia płodu w warunkach, wskazanych w p. 1 i 2 niniejszego artykułu.
która w warszawskiem Tow. ginekologicznem wygłosiła obszerny referat o Wskazniach społecznych do przerywania ciąży, jest zdania, że nie da się załatwić tej sprawy mechanicznie paragrafem, ani też wyosobnić jej z całokształtu opieki społecznej. W praktyce byłaby za szerokiem uwzględnieniem wskazań społecznych w przerywaniu ciąży, za robieniem tego zabiegu w publicznych szpitalach na zasadzie orzeczenia komisji, w którą wchodziliby: lekarz, sędzia i ktoś z poradni dla matek. Nieprzestrzeganie tych warunków możnaby karać: wówczas i prawo mogłoby być szanowane, miałoby egzeku-
