— Art. 142 a. Sprawca czynu z art. 141 i 142 nie ulega karze, jeżeli zabieg był dokonany przez lekarza i przytem był konieczny ze względu na zdrowie matki, dobro rodziny lub ważny interes społeczny[1].
Prawodawca zerka na mnie z uśmiechem, jakby mówił: „A co?“.
W istocie, maleńka klauzula, nawet nie osobny artykuł, tylko wstydliwe „a“, paragrafik nie stwierdzający prawa do niczego, tylko mówiący półgębkiem że ten i ów nie ulega karze — snać taka redakcja była potrzebna dla zamaskowania tak rewolucyjnej zmiany — ale w istocie ta maleńka klauzula otwiera szerokie horyzonty. To, co dotychczas było bezwzględną zbrodnią, od czego nawet pewni lekarze się odżegnywali, nie uznając możliwości żadnych wskazań społecznych, to staje się obowiązującem prawem!
(Wspomnieć należy, że i wewnętrzny układ sił w Komisji kodyfikacyjnej zmienił się obecnie. Gdy wprzód odosobniony był b. prezes Sądu Najwyższego p. Mogilnicki, który w swoim radykalizmie uchodził w oczach innych członków za „bolszewika“, obecnie odosobniony został ze swojem votum separatum klerykalny prof. Makarewicz).
Patrzę na mojego lwa z podziwem. To pięknie, tak przezwyciężyć wiekowe krwiożercze nałogi!
Ale mam jeszcze pewne wątpliwości.
- ↑ W trzeciem czytaniu artykuł ten (jako art. 231), zmieniony jeszcze, brzmiał: „... konieczny ze względu na zdrowie kobiety ciężarnej, jej ciężkie położenie materjalne, dobro rodziny, lub ważny interes społeczny“.
