Strona:Bracia Grimm - Baśnie (Londyński).djvu/135

zwykle, a szewc mógł za te pieniądze kupić skóry na dwie pary trzewików.
 Przykrajał je wieczorem i chciał nazajutrz wziąć się z zapałem do roboty, ale było to zbyteczne, gdyż wstawszy z łóżka, znalazł trzewiki gotowe, a i kupcy zjawili się też niebawem i dostał tyle pieniędzy, że mógł nabyć skóry na cztery pary trzewików. Te cztery pary nazajutrz zrana były także wykonane wzorowo i tak działo się ciągle. Cokolwiek przykrajał z wieczora, to było wykończone z rana, tak że znowu przybrał wygląd stateczny i wyszedł na porządnego człowieka.
 Pewnego wieczora przed samem Bożem Narodzeniem, przykrajawszy skórę, szewc rzekł do żony:
 — Jak myślisz? A możebyśmy tej nocy nie spali, ażeby się przekonać, kto też przychodzi nam z taką pomocą?
 Żona przystała na ten projekt i obsadziła świecę; potem oboje schowali się w jednym z kątów pokoju za ubraniem, które tam wisiało.
 O samej północy przyszło czterech maluteńkich, ładniutkich, nagich mężczyzn, zasiadło do warsztatu szewca, wzięło w ręce przykrajaną skórę i jęło