Strona:Bracia Grimm - Baśnie (Londyński).djvu/87

 — Jeżeli nie możesz nikomu powiedzieć, poskarż że się żelaznemu piecowi.
 Z temi słowy odszedł, a ona przystąpiła do pieca i opowiedziała mu całą historję.
 Ale król, który zatrzymał się we drzwiach za piecem, podsłuchał wszystko, kazał natychmiast przynieść szatę królewską, a gdy pastuszka gęsi włożyła ją na siebie, wszyscy byli zachwyceni jej nadzwyczajną urodą.
 Teraz król wezwał swego syna i oznajmił mu, że posiada fałszywą narzeczoną. Królewicz uradował się serdecznie, spostrzegłszy królewnę w całym blasku jej piękności i cnoty, i zaraz wyprawiono wielką ucztę.
 Na honorowem miejscu zasiadł narzeczony, po jednej stronie miał królewnę, a po drugiej jej towarzyszkę. Ale towarzyszka była zaślepiona i nie poznała córki starej królowej w jej stroju.
 Gdy już się najedli i napili do syta i byli w dobrych humorach, stary król rzekł:
 — Na co zasłużyła istota, która oszukała swoją panią?
 A gdy opowiedział całą historję królewny, odrzekła szorstko fałszywa narzeczona.