Strona:Bracia Grimm - Gęsiareczka.djvu/12

—   10   —

nie będzie chodził z dziewczyną na pole, gdyż dzieją się rzeczy, czary jakieś i on się boi z nią przestawać.
 Król kazał mu opowiedzieć i gdy posłyszał te dziwy, postanowił sam to sprawdzić.
 Nazajutrz wysłuchał ukryty, jak królewna rozmawiała z głową zabitego konia, potem widział historję z kapeluszem i zachwycał się cudowną pięknością dziewczyny i jej złotemi warkoczami, które jako gęsiarka ukrywała pod chusteczką przez cały czas pracy we dworze.
 Zawołał więc ją do siebie i kazał opowiedzieć o tem, co ukrywała przez czas tak długi.
 — Nie mogę tego wyznać, — odpowiedziała pokornie córka królewska.
 I nietylko królowi, ale nikomu w świecie o tem mówić nie mogę, gdyż przysięgłam przed Bogiem, iż nigdy nikomu o tem, co się stało, mówić nie będę...
 Ale król nie dał jej spokoju i w dal-