Strona:Bracia Grimm - Jednooczka, Dwuoczka i Trzyoczka.djvu/12

— 10 —

lała się wdal i ani sposób jej było dosięgnąć.
 To samo stało się i z Trzyoczką. Gałęzie usuwały się za dotknięciem jej rąk i ani jednego nie zdobyły jabłuszka.
 Wtedy weszła z trudem na drzewo matka, ale okazało się, że i jej drzewko nie było posłuszne.
 Odezwała się do nich Dwuoczka: Wejdę ja teraz, zobaczymy, może mi się uda urwać trochę jabłuszek.
 — Coo? ty z twemi dwoma oczami myślisz zrobić to, czego myśmy zrobić nie były w stanie? Cha! cha! cha!
 Śmiały się i żartowały z Dwuoczki, ale ta nie zwracała na ich kpiny uwagi i śmiało wdrapawszy się na drzewo, sięgnęła po owoc.
 Rwała bez żadnej przeszkody, a gdy było już dużo jabłek w fartuszku, zeszła z drzewa i oddała matce owoce.
 Zabrała wszystkie, dzieląc między dwie córki.
 Dwuoczka, nietylko, że nie dostała ani jednego złotego jabłuszka, jeszcze