Ta strona została uwierzytelniona.
— 15 —
Klęska głodu nas czeka, o! my nieszczęśliwi!
Usiadł woźnica, ukrył twarz w dłonie i gorzko zapłakał.
Nie miał koni, wina ni ziarna, czekała nań nędza okrutna.
Czy dobrze zrobił wróbel, ciężko mszcząc się za śmierć przyjaciela?
Bolesna to strata — prawda, ale zemsta w sercu ludzkiem to broń straszna, którą w własne kieruje się serce.
