gendy, że przodek klanu zaprzysiągł, iż nie będzie spożywał totemu[1].
Bhil. Okazują szacunek totemowi i oszczędzają go.
W stosunku do pewnych totemów, istnieją nawet rudymentarne formy kultu[2].
Oraon. Okazują szacunek totemowi a robią to ze względu na swoich przodków; widocznie więc muszą istnieć legendy wprowadzające zwierzę totemiczne w ścisły stosonek z przodkiem klanu[3].
Herero. Klany nie są nazwane według zwierzęcia tabu. Legendy odnoszą się do przedmiotów, według których klany są nazwane. W klanach matrylinealnych (w których przynależność do klanu dziedziczy się po matce) legendy odnoszą się do kobiety, pierwszej matki klanu i opowiadają jakieś (zazwyczaj mało znaczące) zdarzenie z jej życia, które wiąże ją ściśle z danym przedmiotem[4].
Beczuana. Klany są nazwane według zwierząt etc.
totemicznych. Istnieje kult totemów, tańce i śpiewy na ich cześć. Niema jednak tradycyi, odnoszących się do totemu. Stosunek do zwierzęcia jest silnie zaznaczony nie tylko zakazami jedzenia i zabijania, ale nawet jakiegokolwiek zetknięcia i widoku zwierzęcia totemicznego[5].
Angoni. Okazują szacunek totemowi; klany nazwane według totemu[6].
Nandi. Klany nie są nazwane według totemów; da-
