liczne przedstawienia plastyczne totemów[1], również tańce totemiczne[2] i legendy totemiczne, opowiadające o blizkim związku przodka klanu ze zwierzęciem (małżeństwo, wychowanie człowieka przez zwierzę)[3].
Kwakintl (gałąź południowa). Zwierzęta totemiczne są przedmiotem przedstawień plastycznych[4]. Legendy są dwojakiego rodzaju: albo przodek doznał opieki i pomocy od totemu, albo też występował sam w postaci zwierzęcia, nosząc jego maskę, którą potem odrzucił i stał się znów człowiekiem[5].
Omaha. Klany nazwane nie według totemów[6]. Każdy klan posiada na własność szereg imion własnych, używanych przez członków, a odnoszących się do totemu[7]. Czesząc się, naśladują totem[8]. Istnieje również szereg ceremonii przy urodzeniu członka klanu i przy śmierci, wyrażających ścisły związek między człowiekiem a totemem[9]. Inne ceremonie magiczne dowodzą, że członkowie klanu wierzą w swoją władzę nad totemem i możność rozmnażania go[10]. Nieliczne legendy totemiczne wykazują, że członkowie klanu byli niegdyś zwierzętami totemicznemi[11]. W kilku klanach totemem jest bawół.
Ponba. Bawół jest również głównym totemem; fratrye i klany nie są nazwane według totemów, ale „podklany“, ostateczne grupy totemiczne są częściowo nazwane według tabu totemicznego[12].
Jowa. Klany i podklany nazwane bez wyjątku we-