1. Kubizm, ekspresjońizm, prywitywizm, dadaizm pszelicytowały wszystkie izmy. Pozostał jeszcze ńewyzyskany jako prąd w sztuce jedyńe onańizm. Proponujemy go na zbiorową nazwę dla wszystkih naszyh pszeciwńikuw. Jako uzasadńeńe podkreślamy podstawowe momenty sztuki antyfuturystycznej: bezpłćowość; ńemoc zapłodńeńa swoją sztuką tłumuw; spokojny, paseistyczny samogwałt w ćeńu melanholijnyh pracowńi.
2. W hwili olbżymih realizacji wprowadzańe nowyh nazw uważamy za zbyteczne i z hwilą ńezgodne. Podnośimy zamiast godła imię tej garstki, ktura pułtora dzieśątka lat temu pierwsza żućiła hasła tej walki, kturą my dźiś kończymy i powturńe nazywamy śebie
3. Ńe mamy zamiaru w r. 1921 powtażać tego, co ońi czyńili już w 1908. Wiemy, że o tyle lat starśi od ńih jesteśmy. To, co u ńih było tylko pszeczuwańem, pośpiesznym żucańem nowyh perspektyw — muśi u nas stać śę twardym, świadomym śebie i twurczym wyśiłkiem.
Jako spadkobiercy ogromnego mocarstwa formy, ogłaszamy wielkie ujednostajńeńe waluty. Będźemy wymieńać wszystkie kubistyczne, ekspresjońistyczne, dadaistyczne, primitywistyczne bilety kredytowe na jedyńe od czasuw greckih ńepodrabialne talenty.
W tym celu postanawiamy:
4. Ńe wolno w r. 1921 nikomu twożyć i konstruować tak, jak to czyńiło śę już kiedyś pszed ńim. Żyće płyńe napszud i ńe powtaża śę. Twurcę każdego obowiązuje to wszystko, co zastał + ten cudowny nowy skok, ktury artysta każdy uczynić muśi w pruźńę wszehświata.
Sztuka jest twożeńem żeczy nowyh.
Artysta, ktury nie twoży żeczy nowyh i ńebywałyh, a pszeżuwa jedyńe to, co było pszed ńim zrobione, po paręset razy — ńe jest artystą i powińen za używańe tego tytułu odpowiadać sądowńe, jak za używańe każdego innego bez odpowiedńih kwalifikacji. Wzywamy społeczeństwo do zorganizowanego bojkotu podobnyh jednostek.
5. Każdy artysta obowiązany jest stwożyć zupełńe nową ńebywałą dotąd sztukę, kturą ma prawo nazwać swoim imieńem.
6. Dźeło sztuki uważamy za żecz dokonaną, konkretną i fizyczną. Kształt jego uwarunkowany jest śćiśle wewnętszną potrzebą. Jako takie odpowiada ono za śebie całym kompleksem sił go składającyh, zawdźęczając kturym tak, a ńe inaczej — t. j. z wewnętsz-
