Strona:Bruno Jasieński - Pieśń o głodźe.djvu/031

Ta strona została uwierzytelniona.

ogromńi w zoży pożodze.
trup muj
krwawy,
stratowany,
czerwony,
jak łahman,
z kturego może szmatę na swuj sztandar udrą,
w śmiertelnym zapatszeńu leży wam na drodze,
po kturej pszehodźiće
w JUTRO !