Niebo na dole — niebo na górze!
Zbaw mnie Panie od dwoistości myśli!!
Bohater.
Amen.
Dostojewskij.
Chryste! może wszystko będzie sprawiedliwie,
ale ja — міра Твоґе орцнцмаю!
Bohater.
Wybacz jemu i mnie, Panie! —
Wybacz duszom bunt: czuł on wiele i miłował wielce —
Mickiewicz.
Bunt duszom ludzkim wybacz, Panie,
jeśli kochały za Miliony!
Głos Słowackiego.
Lucyferze! jam Go kochał swej duszy otchłanią!
Jam GO kochał aż do zniszczenia!!
Nie opuszczę Cię jednak w konaniu.
Nie opuszczę w przepaści MILCZENIA!
Chór Archaniołów.
„Pan nasz dobry“ — Zórz jasną oplotę
na te oczy zarzucił cierpiące —
Chorej duszy bezkresną tęsknotę,
do SIĘ tuli! — Promienny, jak Słońce!! —
Chór Aniołów.
Słumione łkanie niedoli
wstrząsa dumne wargi słów mocarza.
Chrystus.
Dobrze jest u Mnie być w niewoli —