Strona:Cyd.djvu/038

INFANTKAWięc widziałeś ich razem?

SZIMENA Mów, czy byli sami?

PAŹPrzed chwilą, razem spiesząc, pałac opuścili.

Może mnie się zdawało...

INFANTKA Co?

PAŹ Że się kłócili.

SZIMENASkładają się. Zda mi się — szpady w uszach dzwonią..!

Czyli ich ręce moje od ciosów osłonią!?

(wybiega)

SCENA 5.
INFANTKA, ELEONORA.

ELEONORAKsiężniczko, co jest tobie,

że ręce własne ściskasz;
w trwodze je załamujesz;
oczyma dziwnie błyskasz?
Czy mnie ty okłamujesz,
udając raz wesołą —
to znowu nagłym smutkiem
marszcząca brew i czoło?

INFANTKAJa dziwną mam nadzieję:

jakąś nadzieję straszną.