Ta strona została uwierzytelniona.
miłość i czułość w sobie skryję:
Zamilkaj serce dziewicze.
INFANTKA, ELEONORA.
ELEONORA
Czy znowu zasępiona,
Księżniczko ukochana?
Serce się ochłodziło
z pragnienia, co dziś zrana
jeszcze niepokoiło.
Miłość, nadzieją żyje:
z nadziei zgonem — kona.
Nie myśleć o Rodrygu,
bo sprawa to stracona.
Szimena go wyzwała,
by walczył z jej rycerzem.
W tej walce albo zginie...
Zwycięzkim dlań puklerzem
wobec Don Sansza broni
ów postrach dziś się stanie,
co Maurów przed nim goni,
co Maurów przed nim ściga
