Strona:Czary i czarty polskie oraz wypisy czarnoksięskie.pdf/182

Ta strona została przepisana.

de inquirenda veritate, lib. 2 culti, daje tę przyczynę, czemu we Francji czarowników niemasz prawie: bo wiele parlamenta nie karzą ich, luboby mogły, bo lubo nie są w rzeczy takiemi, ale są chęcią i złością. Nie mają, mówią, szatani mocy nad temi, którzy są w ręku sprawiedliwości. Jakiejże sprawiedliwości? Częstokroć albo kupionej albo przedażnej. Wyznaję, iż ma się czego lękać szatan tak szacownej świętości.
Piąty przypadek, odrażający od wierzenia powieściom o czarach i czarownikach są środki, których przeciwko nim używają, jakie są: nosić przy sobie trochę soli; albo pestkę daktylową wypolerowaną, albo cebulę; plunąć, ubierając się, w trzewik prawy albo na włosy, które czeszącym się wypadają, albo trzy razy na łono, moczyć ręce lub nogi w urynie, zawiesić na pleciach dzieci kawały zwierciadła stłuczonego, albo skórki lisiej lub owczej, albo, według Plinjusza, hyjeny z czoła, mieć żywe srebro w trzcinie, albo ziele nazwane po łacinie Bracchar, wypić wodę, w której czarownicy ręce myli, pożyczyć albo ukraść co od czarowników, używać wszelkiego rodzaju gnojów, których wstyd wymieniać zabrania, uderzyć czarownika, krew mu spuścić, ogolić go i inne czynić sprawy i nosić ochrony, które tylko komu nieroztropna bojaźń poda.
Lubo zaś każdy rozumny człowiek na same wymienienie poznaje próżność tych środków, aby jednak kogo nie zwiodła powaga zalecających, nie bez pożytku będzie spytać się, czemu te rzeczy sądzą być skuteczne przeciwko szatanowi? Czy dla mocy przyrodzonej czyli nadprzyrodzonej, to jest dla obietnicy od Boga uczynionej, iż tym, którzy ich używać będą, nie pozwoli aby szatan szkodził? Nie dla mocy nadprzyrodzonej, bo, aby nie była próżna, objawiłby Bóg o niej mężom apostolskim, gdyż ich używa do zawstydzenia i starcia mocy szatana, i kościołowi św., bo on, będąc uczynionym nauczycielem i pasterzem owczarni Chrystusowej, powinien wiedzieć o wszystkich sposobach i środkach rządzenia, bronienia i ratowania owieczek. Nie objawił zaś. Gdzie bowiem? kiedy? i przez kogo? Nadto Chrystus Pan użyłby ich do Sakramentów, które ustanowił; kościół zalecałby je miasto wody i olejów i innych rzeczy święconych, jako skuteczniejszych dla dwojakiej mocy: i danej im z natury, i uproszonej przez modlitwy kościelne; ojcowie teolo-