zań boskich i przysięgła wierność ustawom szatańskim? Czy, wyrzekłszy się anioła stróża, przyjęła w miejsce jego djabła? I w samej rzeczy miała go? Czy djabeł dał jej jakie pismo? Niechaj je przyniesie, należy je spalić. Czy często naradzała się ze swym djabłem? Czy odmawiała mężowi należnych mu praw, djabłu wierność zachowując? Czy nasyłała wilki na owce, woły etc.? Straty powinna wynagrodzić. Czy zamroczyła komu umysł i rozsądek? Czy posiada jakie maści? Niechaj je przedstawi, iżby były spalone.
W przedmowie powiada bezimienny autor, że treść dzieła swego zaczerpnął z ksiąg dawnych i własnego doświadczenia; że cierpiał wiele z powodu tej pracy; że mimo prześladowań ogłasza ją drukiem, pragnąc przysłużyć się bliźniemu wiadomościami, których nabył w przeciągu 37 lat praktyki czarodziejskiej. Napomina tych, którzy chcą z nauki jego korzystać, aby rozważyli, czy mają dość odwagi do obcowania z duchami, czy mają czyste sumienie i są ludźmi bez zmazy. Zapewnia, że jeżeli odpowiadają tym warunkom, mogą bezpiecznie oddać się rzemiosłu czarnoksięskiemu i wiele przez to nagromadzić skarbów.
Przystępując następnie do ogłoszenia światu swych wiadomości, oświadcza naprzód, że nikt nie może być czarnoksiężnikiem, kto nie jest dobrym katolikiem, bo inaczej zgotuje sobie zgubę; że przystępując do działania powinien się po pierwsze pomodlić, uzbroić głowę świętościami, a piersi pomazać krwią gołębią, napisawszy nią na sercu nazwiska czterech ewangielistów śś.; że rozpoczynający rzemiosło czarodziejskie powinien się przedewszystkiem opatrzyć laską z drzewa hebanowego lub czarodziejskiego (hyerichontinum lignum), urzniętą zaraz po nowiu nowym nożem, mającym na sobie wyobrażenia siedmiu księżyców i tyleż krzyżów z napisem I. N. R. I., dokonanym krwią z czarnego barana; że gdy Ścina drzewo na laskę i poma-
- ↑ Thesaurus magicus domesticus sive approbatus niger libellus. J. E. R. S. in extrema necessitate dicendus. Cracoviae post partum salutis A. 1637. W 24-ce, kart 16. Na odwrotnej stronie karty tytułowej drzeworyt, przedstawiający młodą osobą, niosącą pod pachą zawiniątko z narzędziami czarodziejskiemi. Nad głową jej unosi się Opatrzność boska, z lewej i prawej ręki wznosi się siedem gwiazd. Wokoło dziwaczne napisy po łacinie.
Książki tej nie mogłem odszukać. Cytuję w „Wypisach” urywki według Maciejowskiego. (Piśmiennictwo I, 259—265).
