trybu. Jeżeli zaś w czasie teraźniejszym nie spostrzegamy zgłoski przyrostkowej a pojedyńczo poprzedzone i także czas zaprzeszły (Plusquamperfectum) znamionuje np. ilöfob, w takim razie dodaje się jeszcze przed i literę a.
Pr. | ailöfob, ja kocham ustawicznie, nieustannie |
Imp. | äilöfob, ja kochałem ustawicznie |
Futur, | oïfölob, ja będę kochał „ |
F. ex. | uilöfob, ja będę kochał „ |
§. 63. Również w formie biernej np.
pailöfol | będziesz | bezustannie | kochany |
päilöfom | on był | „ | „ |
pailöfof | ona będzie | „ | kochaną |
pailöfobs | my będziemy | bezustannie | kochani |
wreszcie | w aigolob | zwykłem chodzić, | |
aijenos | zwykło się dziać itd. |
§. 64. Forma pytająca urabia się za dodaniem głoski li, i umieszcza się przed czasownikiem przedzielając li przez — np.
li-labob | czy ja mam | li-penob | czy piszę? | |
li-mekom | czy on robi | li-penobs | czy piszemy? | |
li-vedom | czy on będzie | li-penofs | czy one piszą? |
§. 65. Ale wyjątek można uczynić dla lepszego brzmienia w 1 osobie liczby pojedynczej, ażeby podwójnie tam znajdujące się i nie raziło ucha jak również w 3 osobach liczby mnogiej aby skupienia spółgłosek uniknąć, należy pisać zamiast labol-li lepiej li-labol (czy masz) zamiast labons-li lepiej li-laboms (czy mają).
§. 66. Jeżeli zaś forma pytająca schodzi się z formą łączącą w takim razie pamiętać należy że li stoi ustawicznie przed la np. elogons-li-la gdybyś pan mógł wiedzieć? Jgesagols-li-la gdybyście byli odpowiedzieli. Ale można także: Li-la-elegons? i li-la-igesagols?
§. 67. Forma przecząca czasownika urabia się za dodaniem przed czasownik no (nie) np. no logob (nie widzę) no ämekols nie robiliście nic, no etötos, nie grzmiało, no löfol, nie kochasz itd.