Strona:Czesław Czyński - Nauka Volapüka w 12-stu lekcjach.pdf/17

Ta strona została przepisana.

§. 68. To samo się tyczy czasowników w formie pytającej stojących np.

no li-segolob czy nie wychodzę
no li-vunobs czy nie ranimy
no li-mekoms czy nie robią.

Również gdy przeczenie w formie pytającej w trybie łączą­cym znajduje się np.

No pönob-li-la? żebym nie ukarał?


Forma rozkazująca (Imperativus).

§. 69. Forma rozkazująca tworzy się za dodaniem bezpośre­dnio do osoby cz. teraźniejszego zgłoski öd np. penols piszecie penolsöd piszcie, begolsöd proście, forma bardziej rozkazująca tworzy się za dodaniem öz np. givolöz musisz dać, golonöz musi iść, löfomöz niech kocha itd.

Forma życząca (Optativus.)

§. 70. Forma ta urabia się dodając końcówkę ös np. lifomös

Vedemös saunik, bodajby wyzdrowiał
Yufolsös bodajeście pomagali
Polän lifomös! niech żyje Polska!


Tryb bezokoliczny (Infinitivus).

§. 71. Tryb bezokoliczny jak wiadomo, tworzy się za doda­niem do rzeczownika ön, np, yufön pomagać. Tryb bezokoliczny odpowiadający niemieckiej formie spójnikowej bezokolicznej zu, um zu helfen, urabia się za dodaniem al, al löfön (we francuzkim „de“ à).

Imiesłowy (Participia).

§. 72. Imiesłowy wszystkich czasów urabiają się dodaniem öl np. lilöl słuchający, elilöl słuchawszy, olilöl mający słuchać, löföl kochający, eliföl kochawszy, olöföl mający kochać itd.

Przyimek (Praepositio).

§. 73.

A, przez, Al, do, Äl, ku,
Dis, pod Du, podczas In, w,
Ko, z, Nebü, przy Su, na,
Ve, wzdłuż itd.