Strona:D. M. Mereżkowski - Dekabryści.djvu/106

rzymy umysły w pułkach poprowadzimy je na plac.
 — A dużo będzie tych pułków — zapytał Bateńkow.
 — Policzmy: cały Izmaiłowski, jeden batalion finlandzkiego, dwie roty moskiewskiego, lejb grenadyerski także dwie roty, morska załoga cała część kawaleryi i artyleryi.
 — Nie trzeba artyleryi, wystarczy biała broń — wykrzyknął znów Bałatow.
 — Powodzenie zapewnione, powodzenie zapewnione — krzyczeli wszyscy.
 — No! a cóż będziemy robić na placu? — pytał Oboleński.
 — Przedstawimy senatowi projekt konstytucyi, a potem pójdziemy prosto na Zimowy dworzec, aresztować carską rodzinę.
 — Łatwo powiedzieć aresztować, a jeśli zbiegnie? pałac ma dożo wyjść.
 — Nieźle byłoby dostać plan — radził Batenkow.
 — Carska rodzina nie szpilka, nie sprzątną jej nam tak łatwo przed aresztowaniem — zaśmiał się Bestużew.
 — Nie myślimy przecież, aby samo zawładnięcie pałacem zakończyło sprawę — ciągnął dalej Rylejew. — Zresztą jeśliby nawet car z rodziną zbiegł, to i tak gwardya przejdzie wtedy na naszą stronę. Najważniejsza rzecz pierwszy wybuch, który wywoła zamieszanie, a potem sama już okoliczności wskażą, co trzeba dalej robić. Pamiętajcie druhowie, powodzenie każdej rewolucyi w jednem słowie: »Waż się!« — krzyknął z zapałem cały rozjaśniony, błyszczący, lotny, podobny bardziej niż kiedy rozchwianemu od wichru