Ta strona została uwierzytelniona.
34
Anioł, co ziemi zniósł w bożym dekrecie[1]Mir łzami wieków żądany tęskliwie
I otwarł niebo bronne w dawnem lecie,
37
W oczach się naszych jawił, tak prawdziwieRuch umilony mając i postawę,
Że się nam wydał istotą co żywie.
40
Przysiągł-by człowiek, że wymawiał: Ave!A tuż Niewiasta, co nam grzesznym chowa
Miłości bożej otwartą dzierżawę.
43
W gieście jej skromnym odbiły się słowa:— Otom ja twoja służebnica Panie! —
Jakby je pieczęć odbiła woskowa.
46
»Inne tu dziwy dokoła; spójrz na nie!«Mówił Mistrz słodki, z którym szedłem razem
Z boku, który zwą serdecznym ziemianie.
49
Więc się zwróciwszy twarzą, za obrazemMaryji ujrzę po prawem ramieniu,
Gdzie szedł ten, co był moim drogoskazem,
52
Inną historję wykutą w kamieniu:Obszedłem Mistrza[2], aby należycie
Uwagę podać nowemu widzeniu.
55
Były wycięte w marmurowej płycieWóz i ta skrzynia[3] ze świętego drzewa,
Która urzędu karci nadużycie.
58
Przed nią tłum ludu: a ten się ozewaSiedmioma chóry, aż słuch brany w sidło
To mówił: śpiewa, to znowu: nie śpiewa.
61
Równie misternie było tam kadzidłoWyobrażone, że w tejże godzinie
Wzrok mówił: jawa, a zaś węch: mamidło.
- ↑ W. 34 i nast. W Czyścu grzechy oczyszczają się zapomocą medytacji i ćwiczenia w skrusze. Ku temu celowi służą nadewszystko przykłady cnót przeciwnych poszczególnym grzechom. Pychę zatem karci się przykładami pokory. Pierwszym z nich jest wizerunek Zwiastowania.
- ↑ Obszedłem Mistrza. Dante obchodzi górę, postępując zawsze od lewej ku prawej. Wirgiljusz idzie po krawędzi, Dante zaś od ściany. Zwróciwszy się twarzą ku górze, Dante musi obejść Wirgiljusza, tj. przejść na prawo. Dokładność przedstawienia każdego ruchu i giestu potęguje prawdę poetycką.
- ↑ W. 56 i nast. Wóz i ta skrzynia. Drugim przykładem pokory jest Dawid tańczący przed Arką ku zgorszeniu dumnej żony swej, Mikoli. (Porów. II. Król. VI, 20).
