Ta strona została uwierzytelniona.
133
»Sprostuj kolana, powstań z ziemi, bracie!«Przerwał mi duch ów, co wnet miał być czysty:
»Wszyscyśmy słudzy Boga w majestacie.
136
Jeżeliś pomny słów ewangielisty,Które to: Ni się żenią,[1] powiadały,
Sens ci mej mowy będzie oczywisty.
139
Teraz idź[2]: stanie twoje u tej skałyOpóźnia płacz mój, którym winy myję
Dopomagając skrusze niedostałej.
142
Mam ja na świecie wnuczkę Alagiję[3],Dobrego serca, dopóki rodzina
Swym w niej przykładem cnoty nie zabije:
145
A ona mi tam została jedyna«.
PIEŚŃ XX.[4]
1
Z mocniejszą wolą trudno iść w zawody,Więc wbrew mym chęciom, ale jemu gwoli,
Niesytą gąbkę dobywałem[5] z wody.
4
Ruszyłem; dróżką swobodną, powoli,Wzdłuż ścian, prawie się ocierając o wał,
W dalszą Wódz ze mną odprawił się kolej.
7
Bo lud, co w kroplach przez oczy folgowałZłemu, wszechświata brudzącemu lica,
Aż do krawędzi gościniec zajmował.
10
Bądź ty przeklęta, prastara Wilczyca![6]Większy łup bierzesz niż inne zwierzęta,
A chuć się twoja nigdy nie nasyca.
- ↑ Ni się żenią (Neque nubent), słowa Chrystusa do Faryzeuszów: »Albowiem w zmartwychwstaniu ani się żenią, ani za mąż idą; ale będą jako Aniołowie boży w niebie«. (Św. Mat. XXII, 30).
- ↑ Teraz idź. W piekle grzesznicy radzi byli zatrzymywać Dantego rozmową jak najdłużej; tutaj przeciwnie każdy kwapi się pełnić własną pokutę.
- ↑ Alagia dei Fieschi, żona Moroella Malaspiny, pani wielkiej zacności. Dante znał ją osobiście i tu wspomina ku zawstydzeniu reszty Fieschi’ch.
- ↑ Taras V. Skąpstwo i rozrzutność (c. d.).
- ↑ Niesytą gąbkę dobywałem, tj. ciekawości mojej nie zaspokoiłem w pełni.
- ↑ prastara Wilczyca, tj. chciwość; patrz Piekło, p. I, w. 49.
