Ta strona została uwierzytelniona.
43
We mnie swój korzeń miało podłe ziele[1],Co tak zarosło chrześćjańskie ogrody,
Że owoc zdusi, gdy kto nie wypiele.
46
Gdyby moc większą miały Flandrji grody[2],Jużby mu była zemsta wymierzona;
Ja też u Boga tej dlań proszę szkody.
49
Nosiłem miano Kapeta Hugona;Od synów moich: Filipa z Ludwikiem[3]
Na nowo teraz Francja jest rządzona.
52
Rodzic w Paryżu niegdyś był rzeźnikiem[4]:Gdy dawnych królów zgasło pokolenie[5]
Aż do jednego, który zakonnikiem
55
Chciał żyć, rząd w moje dostał się dzierżenie.Z dobytku tego taka wnet drużyna,
Tak mi urosły potęga i mienie,
58
Że do korony wdowiej głowę synaMojego jako następcy podano;
Odeń święcona rasa się zaczyna.
61
Jak długo wielkie prowansalskie wiano[6]Nie zdjęło z rodu mego uczciwości,
Znano w nim lichość, lecz zbrodni nie znano.
64
Gwałtem i kłamstwem począł swoje złościRozbójcze; zaczem pobrał za pokutę
Ponthieu, Normandji i Gaskonii włości[7].
67
Wpadł do Italii Karol; za pokutęWziął Konradyna sobie na ofiarę,
Tomasza w niebo posłał — za pokutę.
70
Lecz widzę czasu dopełnioną miarę:Inny się Karol[8] z Francji wysforuje,
Aby dał poznać siebie i swą wiarę.
- ↑ We mnie swój korzeń miało podłe ziele. Duchem, który przemawia, jest Hugo Wielki, głowa królewskiej dynastii Kapetyngów. Dante pomieszał go z synem, Hugonem Kapetem (987—996). W słowach poety przebija się straszna nienawiść do Francji, która głównie, według niego, była winna nieszczęścia Włoch.
- ↑ Flandrji grody: Douai, Lille, Gand, Bruges. Jest to aluzja do krzywd wyrządzonych Flamandczykom przez Francuzów i przepowiednia bitwy pod Coltrai, gdzie ci ostatni zostali pobici 1302 r.
- ↑ Filipa z Ludwikiem. Od 1060 do 1316 r. panowało we Francji czterech Filipów i pięciu Ludwików.
- ↑ Rodzic w Paryżu był niegdyś rzeźnikiem. Hugo Kapet był rzeczywiście hrabią Paryża, ale legenda uczyniła go potomkiem paryskiego handlarza wołów, czy rzeźnika. Wierzy w nią równie Rabelais, powiadając w roz. I Gargantui: »Plusieurs sont auiourd’hui empereurs, rois... lesquels sont descendus de quelques porteurs de rogatons«. Dante podjął skwapliwie podanie, rzucając cień na dostojeństwo domu francuskiego.
- ↑ Gdy dawnych królów zgasło pokolenie, tj. dynastja Karolingów. Przez zakonnika Dante rozumie Karola lotaryńskiego, prawdopodobnie mieszając go z ostatnim Merowingiem, Childerykiem III. Po śmierci Ludwika V królem został obrany syn Hugona Kapeta, Robert I (1031).
- ↑ wielkie prowansalskie wiano, tj. hrabstwo Prowancji, które po śmierci hr. Rajmonda dostało się jego zięciowi, Karolowi andegaweńskiemu.
- ↑ W. 65 i nast. pobrał za pokutę — Ponthieu, Normandji i Gaskonii włości. Krwawa ironia. Filip III Śmiały rozpoczął gwałtem i podstępem, zagarniając hrabstwa Valois, Poitou, Owernii i królestwo Nawarry; potem Filip IV Piękny zabrał królowi angielskiemu Edwardowi I włości francuskie; wreszcie Karol andegaweński wydarł Konradynowi królestwo Neapolu, a samego zamordował 1268 r. Według podania, Karol miał równie otruć św. Tomasza z Akwinu 1274 r.
- ↑ Inny Karol, tj. Karol bez ziemi, brat Filipa Pięknego, który w 1301 r. przybył do Florencji pod pozorem zaprowadzenia pokoju, a stał się przyczyną zguby Białych.
