Wikiźródła

Strona:Dante Alighieri - Boska komedja (tłum. Porębowicz).djvu/376

Ta strona została uwierzytelniona.
 
49 
Lecz powiedz: widzę-ż ja w tym naszym świecie

Tego, co pieśni znalazł rodzaj nowy,
Pisząc: Wy, które miłość pojmujecie?«[1]

 
52 
Więc ja mu na to: »Człek jestem takowy,

Że gdy tchnie miłość, śpiewam[2] i w tej mierze,
Jak mi dyktuje, wypowiadam słowy«.

 
55 
»Bracie mój«, westchnął, »widzę ja obieżę,

Co Notarjusza[3] i mnie i Gwittona
Ku nowej, słodkiej nie puszcza manierze.

 
58 
Widzę, piór waszych tęgość wyprężona

Za dyktującym[4] prosto leci strzałą;
Nasza tej drogi pewno nie dokona.

 
61 
Kto się dziś wdzięczyć chce nutą przebrzmiałą,

Wyższości waszej chyba nie dostrzega«...
Zmilkł; że mię poznał, snać go radowało.

 
64 
Jak ptaki, które zimują wzdłuż brzega

Nilu, ze stada czasem klucz narządzą
I cała rzesza lotem szybkim zbiega,

 
67 
Tak owe duchy, co po dróżce błądzą,

Odwróciły się i pobiegły rącej,
Lekkie chudością i pośpiechu żądzą.

 
70 
A jak przystaje człek szybko idący

I czeka, naprzód puściwszy przywódcę,
Póki nie schłódnie mu oddech gorący,

 
73 
Tak zbiec pozwolił naprzód świętej trzódce

Forese, sam zaś stąpał ze mną w parze
I pytał: »Czyliż obaczym się wkrótce?«

 
76 
»Nie wiem«, odrzekłem, »jak długo żyć każe

Bóg, lecz choć wcześnie bym umarł, już wcześniej
Tęsknotą z wami duszę mą skojarzę.


  1. ↑ Wy, które miłość pojmujecie (Donne ch’avete intelletto d’amore), początek kancony Dantego z Vita nuova, rozdz. 19. Sposobem nowym (nuove rime), stylem nowym (dolce stil nuovo) nazywa poeta manierę liryczną, o treści miłosno-filozoficznej, którą na miejsce manier prowancko-sycylijskiej i doktrynalnej wprowadzili: Gwido Guinicelli, Dante i Gwido Cavalcanti. Cały ten ustęp jest niesłychanie doniosły dla dziejów poezji włoskiej.
  2. ↑ W. 53—54. gdy tchnie miłość, śpiewam. Sławne wiersze określające ten nowy rodzaj liryki opartej nie na sztuce, ale na uczuciu.
  3. ↑ Notarjusza, Jacopo da Lentini, zwany Il Notaro, poeta pierwszej połowy XIII w., piszący w manierze prowanckiej — Gwido (Guittone d’Arezzo) głowa szkoły doktrynalnej, um. 1294 r.
  4. ↑ Za dyktującym, tj. za Amorem.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Dante_Alighieri_-_Boska_komedja_(tłum._Porębowicz).djvu/376&oldid=1522418”