Ta strona została uwierzytelniona.
127
Jeruzalemu monarcha kulawyM-tą mieć będzie znaczone swe złości,
A tylko Jotą swoje zacne sprawy.
130
Tam znajdzie wyrok chciwstwa i podłościTen, co ognistą wyspę ma pod stróżą,
Gdzie leżą w ziemi Anchizesa kości.
133
Jego przepychy nikogo nie zdurzą:Będzie miał żywot kreślony tytłami,
Które na małem wypisują dużo.
136
Wuj jego i brat żyw stanie przed wami,Których nieczyste dzieło antenaty
Zacne i piękne dwie korony plami.
139
Król Portugalu w niecnotę bogatyI Król Norwegii i ten król Dalmata,
Co źle fałszował weneckie dukaty.
142
O szczęsne Węgry, gdyby w ręce kataWięcej nie wpadły; szczęsny kraj Nawarry,
By jej ustrzegła Pyrenejów czata.
145
W zapowiedź tego, co tamtej na barySpadnie, Nikozja łka i Famagosta,
Uciemiężona od własnej poczwary,
148
Której złość innych okrucieństwu sprosta«[1].
PIEŚŃ XX.[2]
1
Kiedy ta gwiazda, co jest lampą świataZa widnokręgu zasunie się ścianę
Tak, że brzask za nią ostatni ulata,
- ↑ W. 106—148. W przeciwieństwie do pogan cnotliwych poeta karci niecnych chrześcian, przedstawiając najwyższego Sędzię, jak zapisuje ich grzechy w księdze uczynków. — Jest to straszny przegląd złych władców chrześcijaństwa ówczesnego. — Cesarz Albrecht skarcony za najazd Czech 1304 r.; król francuski Filip Piękny, który zginął na polowaniu, za fałszowanie monety; — król angielski Edward I. i szkocki Robert za wojny prowadzone dla zysku. Królem hiszpańskim jest Ferdynand IV., czeskim Wacław IV. — Grzechy kulawego Karola II., króla Neapolu i Jerozolimy będą znaczone literą M (mille, tysiąc), podczas gdy dobre czyny tylko Jotą, tj. jedynką (J); — królem »wyspy ognistej«, Sycylii jest Fryderyk II. — Wuj jego, to Jakób, król Balearów, zaś brat, to Jakób II., król Aragonu. — Król Portugalu, to Dionizy Rolnik; — król Norwegii, Akon VII.; — król Dalmata, Urozjusz I. — Węgry byłyby szczęśliwe, gdyby nie były w przyszłości gnębione jak za poprzedników panującego wówczas Andrzeja III.; równie Nawarra byłaby szczęśliwsza, gdyby Pireneje ustrzegły ją przed panowaniem francuskiem. Jak wkrótce Nawarra, tak obecnie jęczą już miasta Cypru pod jarzmem Henryka II. de Lusignan, okrutnika, podejrzanego o otrucie własnego brata.
- ↑ VI. Sfera Jowisza. C. d.
