Była Ninusa dziedziczką, wprzód żoną:
Jej państwo dzisiaj w sułtana dzierżawie.
Prochom Sycheja[2] nie dotrwawszy w statku«.
Więc Kleopatrę widzę; uwiezioną
Widzę Achilla[3], chrobrego hetmana,
Co dla miłości walczył do ostatku.
Tysiąc miłosnym zatraconych szałem
Dusz tu poznaję z ust mojego Pana.
Co mi wskazywał damy i rycerze,
Litość mię zmogła i zmieszany stałem.
Przemówić do tych dwojga[5], co się miecą
Na wietrze tam i sam, jak lotne pierze«.
Skoro się zbliżą, proś w imię kochania,
Które je niesie, a one przylecą«.
W głos zawołałem: »Dusze umęczone,
Przemówcie do nas, jeśli nic nie wzbrania!«
Na wyprężonem skrzydle, jedną parte
Chęcią, w lubego gniazda lecą stronę,
Snać rzewną prośbę słysząc mimo wrzaski,
Leciały, na wiatr stęchły rozpostarte.
- ↑ Semiramis, królowa babilońska, żona i następczyni Ninusa. Che succedete a Nino, inni czytają che sugger dette: która dawała ssać Ninusowi, tj. była jego matką. Temi słowy poeta oznaczyłby charakter kazirodny Semiramidy.
- ↑ Sychej, pierwszy mąż Dydony.
- ↑ Achilles, kochanek Polikseny został zabity od jej brata Parysa.
- ↑ Widzę Parysa i widzę Trystana. Może tu być mowa zarówno o Parysie, królewiczu trojańskim, jak a Parysie, rycerzu Okrągłego Stołu kochanku Vienny, dla której położył życie. Trystan jest to kochanek Isotty jasnowłosej, żony króla Marka z Kornwalii, słynny i nieszczęśliwy bohater romansów bretońskich.
- ↑ Francesca da Polenta, zwana pospolicie Franczeską z Rimini, była ożeniona wbrew swej woli z panem na Rimini, Malatestą, brzydkim i ułomnym, jak świadczy przydomek Gianciotto (Jan Kulawy). Zakochana w pięknym jego bracie, Pawle Malateście, została od męża pochwycona na schadzce i zabita wraz z kochankiem, w 1284 lub 1285 r. Stało się to nie w Rimini, jak sądzono, lecz w Pesaro.
