Strona:Dante Alighieri - Boska komedja (tłum. Porębowicz).djvu/606

 

109 

W ten sens okrężna melodyja dźwięczy,

A inne światła imieniem »Maryja«
W chórze śpiewały za tym, co ją wieńczy.

 

112 

Ów płaszcz królewski, co sobą spowija

Wszechświata warstwy i żar w siebie bierze
Boski i jego tchnień najwięcej spija,

 

115 

Tak swoich ogni najniższe obrzeże

Kreślił wysoko ponad świata zwoje,
Żem poznał, iż go oczyma nie zbieżę

 

118 

I że nie zdołam w niebieskie pokoje

Zdążyć dość szybko, gdzie się uwieńczona
Jasność podniosła, śledząc plemię swoje^[1].

 

121 

A jak dziecina, kiedy nakarmiona,

Giestem wskazując co jej w duszy świta,
Do matki swojej wyciąga ramiona,

 

124 

Tak owa duchów rozgorzałych świta

Prężyła w górę swych płomieni kiście,
Miłością Marji cała rozpowita.

 

127 

Na oczach moich gorzała rzęsiście,

Regina caeli nucąc, trzódka gwarna:
Tak mi w pamięci została wieczyście.

 

130 

O jakże dobrym plonem jest ciężarna

Każda z skrzyń owych, co na ziemskiej roli
Rozsuła niegdyś takie zdrowe ziarna!^[2]

 

133 

Tutaj się żyje i czerpie dowoli

Z uskładanego umartwieniem plonu,
Co w babilońskiej powschodził niewoli^[3].

 

136 

Tak u stóp Chrysta i u Marji tronu

Zwycięstwa swego używa bezpieczny
Pospołu z Radą obojga zakonu

 

139 

Ten, co ma klucze od radości wiecznej^[4].

---

1. W. 112—20. Płaszcz królewski, spowijający sobą wszystkie sfery, tj. primum Mobile, sąsiadujący z samym Bogiem, był wyniesiony tak wysoko, że poeta nie dojrzał nawet jego dolnego brzegu. Ku niemu i po zań, do empireum podniosła się Marja w swym wieńcu anielskim, za swojem plemieniem, tj. za Chrystusem.
2. W. 130—2. Skrzyniami, skąd rozsypały się po ziemi zdrowe ziarna, są duchy świętych, dziś ciężarne dobrym plonem, tj. pełne ubłogosławienia.
3. babilońską niewolą jest życie doczesne.
4. Ten co ma klucze, św. Piotr, występujący w pieśni następnej.