Strona:Dante Alighieri - Boska komedja (tłum. Porębowicz).djvu/680

 W. 68. W rybaka chacie. »Bieda« mieszkająca z rybakiem Amielatem była tak odważna, że nie przestraszyła się, kiedy do chaty zapukał Cezar żądając przewoźnika.
 W. 71. Z Chrystem zawisła na krzyżu, — Chrystus umarł nagi, zatem ta jego małżonka towarzyszyła Mu jeszcze wierniej niż Matka, która została pod krzyżem. Metafora przepiękna w swojej surowej prostocie.
 W. 75. Ślub św. Franciszka z Biedą jest przedstawiony na jednym z fresków Giotta w Assyżu.
 W. 80. Bernard di Quintavalle, bogaty mieszczanin z Assyżu, pierwszy jego uczeń.
 W. 82—3. Idzi i Sylwester, między pierwszymi uczniami mistrza.
 W. 89—90. chociaż pochodził z nizkiego mieszczańskiego domu i choć był szpetnej urody. Inni rozumieją: nie wstydził się swej szaty nędzarza, choć był synem bogacza, — Bernardone bowiem był bogatym kupcem Assyżu.
 W. 93—99. bierze pierwszą pieczęć, tj. otrzymuje pierwsze potwierdzenie reguły w r. 1210 przez papieża Inocentego III, drugi raz w 1233 r. przez papieża Honorjusza III.
 W. 102. przed sułtańskimi trony. Św. Franciszek poszedł nawracać Saracenów w 1219 r.
 W. 107. Ostatnią pieczęć, stygmaty otrzymane na górze Alverno w Casentynie dwa lata przed śmiercią, tj. 1224 r.
 W. 115. Z jej łona. Św. Franciszek umierając, kazał się położyć na gołej ziemi.
 W. 118. drugi sternik, tj. św. Dominik.
 W. 137. Widzisz, z jakiego drzewa strugam wióry, tj. rozumiesz, do kogo czynię przytyk, mianowicie do braci mego zakonu, którzy często od zdrowej paszy odbiegają na manowce.
 W. 138. Rzemiennika, tj. braciszka dominikanina. Dominikanie opasują się pasem, zaś Franciszkanie sznurem.