Sonet I. — Treść: Zaproszenie na przejażdżkę łodzią.
W. 1. Lapo Gianni i Guido Cavalcanti byli poetami florentyńskimi z końca XIII. w. i przyjaciółmi Dantego.
W. 9. Wydanie Soc. Dant. przynosi odmienną wersię:
«E monna Vanna e monna Lagia poi...»
Scherillo (Dante: Vita nuova e il Canzoniere, Milano, Introduzione, p. 20) pisze: «Monna Vanna jest zapewne tą samą, która występuje w Vita Nuova, monna Lagia prawdopodobnie jest ukochaną Lapa Gianni, a owa, która cyfrę ma trzydzieści, jest panią Dantego, lecz zaiste — jeszcze, lub już — nie Beatyczą!»
W. 11. Dante miał tu zapewne na myśli czarodzieja Merlina.
Sonet II. — Treść: Spotkanie z Beatryczą.
W. 5-6. jest wolnym przekładem wierszy:
De gli occhi suoi gittava una lumera,
la qual parea un spirito infiammato.
W. 9-10. brzmi w wydaniu Soc. Dant. nieco inaczej:
...........donava salute
co gli atti (nie occhi) suoi quella benigna e piana
W. 14. zawiera niemożliwą do oddania w innym języku aluzję do imienia Beatrice:
.....la nd’e beata chi l’e prossimana.
Sonet III. — Treść: Fraticelli (Il Canzoniere annotato e illustrato da P. Fraticelli, Firenze, 1861) przypuszcza, że treść rozumieć należy następująco: Beatrycze była tak przygnębiona śmiercią ojca swego, Folca Portinari (um. 1290), że poeta, zaniepokojony jej stanem psychicznym, prosi jej towarzyszki o wieści o niej.
- ↑
Przypis typu „I. 5-6” oznacza pierwszą strofę, wers piąty i szósty.
