Strona:Dante Alighieri - Pieśniarz.djvu/98

 W. 2-3. ...voi che nasceste poi ch’io cominciai
 a dir per quella donna in cui errai...
 W. 4. Jest to pierwszy wiersz kancony: «Voi che ’ntendento il terzo ciel movete» z Convito (Tratt. II.).
 W. 9-14. Praca wyłącznie intelektualna zabija uczucie, które tedy gdzieindziej musi znaleźć swój wyraz.

Sonet IX. Barbi uznaje go za nieautentyczny i przypisuje Cino da Pistoia.
 Wykład alegoryczny brzmi: Filozofja podbija nawet proste dusze, ale każąc im kroczyć przy swym zwycięskim rydwanie, nigdy nikomu nie odkrywa swej twarzy, — oblicza upragnionej Prawdy (vide Convito, Tratt. II, cap. I.).

Kancona XII. Utwór erotyczny, pisany zapewne nad Arnem, w jednej z dolin podalpejskich, w czasie wygnania (Fraticelli).
 I. 1. jest podobny do pierwszego wiersza kancony III.
 «Morte, poich’io non trovo a cui mi doglia».
 II. 13. L’angoscia, che non cape dentro, spira
 fuor de la bocca si ch’ella s’intende...
 III. Miłość pozbawiła poetę woli i kazała mu ugiąć się przed swą przemocą. Jednak lituje się nad nim i daruje mu życie.
 IV. 6. zn. przez ukochaną.
 V. 1-3. Chodzi tu o rzekę Arno, bo nad nią leży Florencja; stąd usprawiedliwione twierdzenie, że wzdłuż niej zawsze czuł moc miłości (v. VI. 1.).
 V. 11. Amorze!

Kancona XIII. Barbi uważa ten utwór polityczny a nieautentyczny (W Wyd. Soc. Dant. kancony tej niema).
 I. 3. Siostra Florencji — Rzym.
 I. 7. Wrogie Dantemu stronnictwo «Czarnych».
 II. 6. «Siedmiu pań chóry» oznaczają siedem cnót, trzy teologiczne, wiarę, nadzieję i miłosierdzie, oraz cztery kardynalne, mądrość, sprawiedliwość, wstrzemięźliwość (v. Purgatorio XXIX. wiersz 121. i nast.).
 II. 9. «Fuori i leai Farbrizii» (Fraticelli) Fabrycjusze