oznaczają tu dobrych, zdolnych do poświęcenia. Stąd przekład: «A dobrym iść kazano precz...».
II. 13. «Punisci in antenora qual verace...».
Antenora jest to część piekła, przeznaczona dla zdrajców ojczyzny (v. Inferno XXXII.).
II. 14. i III. 3. mowa o herbie Florencji, lilji.
III. 7. Światło Justynjana, zam. prawa Justynjana, tu oznacza wogóle sprawiedliwość.
III. 14. «Mądrość i wszystkie siostry jej» v. uwaga do II. 6.
V. 10-13. Nazwy alegoryczne, oznaczające szereg występków. Aglaur oznacza zazdrość, Jugurta obłudę, ślepy Mahomet schizmę, Grek zwodny (Sinon) chytrość, Kapaneus pychę, Krassus skąpstwo, Faraon upór.
Sonet X. polityczny, z czasów wygnania.
W. 6. Zbrodniarzem tym jest papież Klemens V. (1304-1314), który przeniósł stolicę papieską do Avignonu i podlegał wpływom dworu francuskiego (v. Inferno XIX.).
W. 7. Wielkim tyranem jest król francuski, Filip Piękny, wspomniany parokrotnie w Boskiej Komedji (Purg. VII. 109, Parad. XIX. 119.), który tak smutną rolę odegrał w życiu Florencji.
Sonet XI. zwrócony jest do Cina da Pistoia i zawiera skargę na zanikający idealizm erotyczny.
Odpowiedzią na ten utwór jest sonet Cina:
«Dante, i’ non so in qual albergo soni...»
Sonet XII. zwrócony do Cina, jest późnym utworem Dantego. Cino odpowiedział nań sonetem:
«Poi ch’i’ fu’, Dante, dal mio natal sito...».
