Strona:De Segur - Gospoda pod Aniołem Stróżem.djvu/106

pokazywał generał także i Bournierowi, przez co obudził w nim wrodzoną chciwość. Szkatuła była zrobiona ze srebra, pozłacana, obejmowała nadto wszelkie przedmioty, potrzebne do toalety oraz zastawę stołową.
 Jakób i Paweł byli istotnie oślepieni tem bogactwem i za każdym nowym przedmiotem, wydobywanym ze szkatuły, wydawali okrzyki podziwu, szczególniej zdumiewał ich przepych zegarków.
 Generał wziął jeden z nich najmniejszy, przypiął doń łańcuszek a wkładając oba przedmioty do pudełka, rzekł do Jakóba:
 — Ten zegarek Moutier odda twojej ciotce Elfy, a te dwa zegarki, były one zwyczajne i ze srebrnemi łańcuszkami, wam podaruję; ale nie mówcie mu, że wam je pokazywałem, boby mię strofował.
 — Wszak panie generale, podarunek ten pochodzi od pana?
 — Bynajmniej, Moutier ofiaruje go wam w dniu swego ślubu.
 — Kiedyż on je kupił? dopytywał się ciekawie Jakób. Zkąd wziął na kupno pieniędzy. Wszak sam mówił, że jest ubogim.
 — Dla tego właśnie nie miał pieniędzy, że je wszystkie wydał na przygotowania weselne, odparł generał.
 — Jakimże sposobem mógł wydać wszystkie