Strona:De Segur - Gospoda pod Aniołem Stróżem.djvu/158

i zaraz je zajął wraz ze swoim małym orszakiem. Kelner zapytał go, czy każe przenieść rzeczy i pakunki z dworca? Generał patrząc na niego ze zwykłym dobrotliwym uśmiechem, odpowiedział:
 — Wszystkie pakunki mam ze sobą. Zapewne to cię dziwi.
 — A ci panowie? zapytał znowu sługa.
 — Ci panowie należą do mojego orszaku i również nie mają ze sobą żadnych rzeczy.
 Kelner podejrzliwie spojrzał na starego pana i oddalił się w milczeniu. Generał przewidując to naprzód zatarł ręce z zadowoleniem. Rzeczywiście nie upłynęło kilka minut, pojawił się sam właściciel i dość lekceważącym ukłonem powitał generała.
 — Łaskawy panie, rzekł, to mieszkanie wskazano panu fałszywie, gdyż rzeczywiście już jest wynajęte. Nie możesz więc pan w niem pozostać.
 — Doprawdy a jednakże wcale go nie opuszczę, odparł generał. Nająłem je i rzecz skończona.
 — Powtarzam panu po raz drugi, iż apartament ten jest już wynajęty.
 — To poczekam aż przyjdzie ten, który go wynajął, ażebyśmy się ze sobą porozumieli. Tymczasem, skoro raz tu wszedłem, pozostanę.
 — Mój panie, kto nie ma żadnych rzeczy, ten powinien z góry płacić.
 Generał spojrzeniem porozumiał się z Mou-