otrzymałem, w twarz takie silne uderzenie pięści że mi krew buchnęła ustami, mimo to byłbym się oswobodził, przekonałem się jednak z otrzymywanych ciosów, że mam do czynienia z wielu ludźmi. Dopóki tylko mogłem, wołałem o pomoc, ale napróżno. Wreszcie opuściły mnie zupełnie siły i moim mordercom udało się obalić mnie na ziemię. Jeden z nich usiadł mi na piersiach a inni krępowali ręce i nogi a następnie włożono mi chustkę w usta, tak, że się prawie dusiłem. Utraciłem całkowicie przytomność i nie wiem zgoła ani w jaki sposób zostałem uwolniony, ani też kto mianowicie dowiedział się o grożącem mi niebezpieczeństwie.
— Jak pan wypoczniesz, opowiem panu o wszystkiem szczegółowo panie generale; bo jesteś mocno wycieńczony na siłach i potrzebujesz koniecznie lekarza, po którego już posłano.
— Dość dla mnie będzie spoczynku, mój przyjacielu a wcale niepotrzebnym jest lekarz. Pozwólcie mi zasnąć a przekonacie się, ze swoboda pod opieką przyjaciół wystarczy do mego wyzdrowienia. Jutro, wszystko się załatwi jak należy.
Jenerał wypił jeszcze szklankę wina, odwrócił się do ściany i wkrótce zaczął chrapać.
Strona:De Segur - Gospoda pod Aniołem Stróżem.djvu/73
Ta strona została skorygowana.