rola żyzna będzie trudną do uprawy; owszém przyzwoity stosunek między wapnem, humusem i gliną nietylko żyzność podwyższa, ale i uprawę ułatwia.
Kiedy rola już jest rozpulchnioną, natenczas dla utrzymania jéj w tym stanie, należy ją orać peryodycznie. Im więcéj będzie w niéj gliny, tém krótsze peryody pomiędzy orkami być powinny, ponieważ po każdém rozpruszeniu glina ma wielką skłonność powrócenia do przyrodzonéj spoistości. Przeciwnie zaś piasek, mający mało téj spoistości, rzadko rozpulchniać należy; i z tego wypływa przyjęta zasada, dosyć już powszechna: że mocne grunta często, piaskowe zaś w większych odstępach się orać powinny.
Na gliniastych gruntach orki mogą jedna po drugiéj wkrótce następować, bo tłuste role jako ciężkie, po każdéj orce prędko ulegają. Znając ich własność ścisłości, praca pierwszéj orki byłaby straconą, gdybyśmy z drugą tak długo się ociągali, ażby się wreszcie ziemia uległa.
Wypada nam teraz rozwiązać najważniejsze pytanie w rolnictwie, to jest: do jakiéj głębokości rozpulchniać rolę należy?
