Dziedzice zostają wypędzeni. Ziemię ich ogłaszamy własnością narodu polskiego. Na ziemi tej będą odtąd gospodarzyć pod kierownictwem pełnomocników naszych komitety folwarczno parobczańskie.
Ziemia chłopska jest nietykalną, pozostaje w posiadaniu gospodarzy.
Gdzie będzie można włościanie małorolni otrzymają darmo część ziemi folwarcznej.
Komitety folwarczno-parobczańskie otrzymują nakaz pomagać inwentarzem dworskim gospodarzom chłopskim przy żniwie i uprawie rolnej.
Lasy są własnością narodową. Gospodarze chłopi otrzymają niezwłocznie z tych lasów bezpłatnie na budulec i na opał.
Wszystkie długi gospodarzy chłopów, komukolwiek są umorźone to samo wszelkie podatki zaległe, czynsze dzierzawne, raty bankowe
W gminach zostają utworzone komitety rewolucyjne, które będą przestrzegały ładu i porządku. Skoro tylko okaże się możliwem, te komitety zostają zastąpione przez rady delegatów gminnych i powiatowych, wybrane przez robotników rolnych i chłopów gospodarzy, którzy sami uprawiają swą rolę. Wtedy chłop polski sam sobą rządzić będzie nie podlegając władzy urzędników fagasow pańskich którzy nim poniewierają.
Do spraw religijnych my się nie mieszamy. Kościoły będą uszanowane. Księża niech spokojnie czynią swą służbę religyjną. Od spraw świeckich im wara! Gdyby nie zaniechali swych praktyk popierania dziedziców lub gdyby co gorsza zajmowali się szpiegostwem ukrywaniem broni, agitowaniem przeciw władzy rewolucyjnej, spotka ich kara nieubłagana.
Chłopi gospodarze! Z ufnością możecie patrzeć w przyszłość! Kończy się gospodarka panów, kończy się poniewierka chłopska.
Niech żyje Polska socyjalistyczna, Polska prawdziwie niepodległa, Polska robotniczo-chłopska!
Białystok, 5 sierpnia 1920 r.
Przewodniczący Juljan Marchlewski.
