Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No105 p4 col2.jpg

 — Chciałem wam właśnie zaproponować, ażebyście raz jeszcze dostali się do owych podziemi...
 Bandyci spojrzeli na siebie i znacząco się skrzywili.
 — Cóż, nie odpowiadacie?... rzekł z uśmiechem pan de Rieux.
 — To zupełnie to samo, co się dać posiekać na pasztet!... zauważył Dagobert, jest się zatem i bardzo nad czem zastanowić... tu chodzi o śmierć i życie...
 — A wam tak bardzo chodzi o życie?...
 — Ma się rozumieć, zwłaszcza od czasu, gdy dzięki łaskawości pana markiza, używamy dobrobytu...
 — A gdybym wam ofiarował sumę, jaką już wam raz wypłaciłem?...
 — Dwadzieścia tysięcy liwrów?... wykrzyknął Dagobert.
 — Tak... dwadzieścia tysięcy liwrów... Cóżbyście powiedzieli?...
 — Byłaby to ofiara bardzo ponętna... Ale... umarli nie potrzebują niczego... Wolimy okazać się filozofami i poprzestać na mniejszem...
 — A czy zapominacie, że lada chwilę policya może na was zwrócić oczy... może was pochwycić i każe powiesić?... Toby także zakłóciło ów spokój, jakiego pożądacie?...
 — Prawda, że brzydka perspektywa... powiedział karzeł. Ale pan markiz pozwolił nam mieć nadzieję, iż dzięki wysokiej jego protekcyi do naczelnika policyi, potrafimy uniknąć tego fatalnego losu...