Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No111 p2 col2.jpg

 — Ta zabłąkała się przypadkiem... rzekł, śmiejąc się Pille-Mort. Schowałem ją do kieszeni, ażeby nie zginęła...
 — Myślę, że będzie krucha... mruknął Pain-Sec, zagłębiając szpadę po raz drugi. O! o!... Do dyabła! jak się tu dobrze żywią... prześliczna szynka!...
 — Vide-Gonsset jej dostarczył...
 — Podniosłem rękę i zerwałem ją z przed sklepu kiełbaśnika...
 — A Pille-Mort włożył ją do kociołka?...
 — No tak... żeby bulion był mocniejszy...
 — Wyśmienicie!... Kolacya prawdziwie dobrze się zapowiada... Bodaj, że jego królewska mość lepszej nawet nie jada!... Zobaczmy, czy za trzecią razą będę miał równie szczęśliwą rękę...
 Zaostrzona szpada znowu zniknęła w kociołku i ukazała się z prześlicznym sznurem kiełbasek.
 — Wiwat!... krzyczał Pain-Sec, wspaniały wianuszek!... przepadam za wędlinami... Któż dostarczył tego delikatesu?...
 — Ja, odezwał się skromnie Jambe-d’Argent, wisiał sobie przed sklepem wędliniarza, a że to dzisiaj dzień postny, sądziłem, że postąpię właściwie...
 — Brawo, Jambe-d’Argent, znany jesteś z moralności!... A jakiż dali ci rabat?...
 — Dokładnie nie wiem, kupiec wyszedł gdzieś ze sklepu, a ja zapomniałem poczekać na niego.
 Odpowiedź tę przyjęto ogólnym śmiechem.
 Pille-Mort przerwał wesołość okrzykiem:
 — Wszystko gotowe!... Do stołu, towarzysze!...