Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No112 p2 col2.jpg

 — Kto naprzykład może mi nie pozwolić?...
 — No ja pierwszy, dajmy na to.
 — I my także... dodali jednogłośnie bandyci.
 Pain-Sec zaczął się śmiać pogardliwie.
 — A!... to mi się podoba, rzekł następnie z rozsierdzoną miną. Ciekaw byłbym poznać wasze męztwo, moi kumowie...
 — No to je poznasz zaraz!... ryknął Pille-Mort rozwścieczony.
 Pain-Sec wyciągnął z pochwy długą szpadę, którą tak zręcznie przed chwilą wyciągał specyały z kociołka i śmiejąc się ciągle stanął do obrony.
 — Pozostawiam ci pierwszeństwo, powiedział z komicznym ukłonem, proszę, zaczynaj...
 — Co to, żartujesz sobie ze mnie?... krzyknął Pille-Mort, wznosząc z szybkością żelazo.
 — Dla czegóżby nie?... Życie jest wynikiem przypadku, nic nie szkodzi dopomagać sobie żartami i brać rzeczy wesoło...
 — Dobrze śmieje się ten, co się śmieje ostatni!... Raniony jesteś!... moja broń dotknęła się twojej ręki...
 — Nie ręki tylko rękawa!... Zyskałeś pierwsze cięcie, ale ja liczę na drugie, liczę też, że piękna dziewczyna przy mnie pozostanie.
 — Dowiedź tego, jeżeli potrafisz!...
 — Na ciebie teraz kolej, strzeż się jednakże, kochany Pilie-Mort, bo ja mierzę w serce, uprzedzam cię o tem... Trzymaj się ostro, bo cię przekłuję...
 Bandyci żywo zaiteresowani pojedynkiem, jakiego byli świadkami, ustawili się do koła zapaśni-