Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No112 p4 col2.jpg

że podczas walki kogutów, kurka pofrunęła... To byłoby prawdziwie śmieszne... i śmiałbym się z tego długo...
 Istotnie w zamieszaniu, jakie nastąpiło po zabiciu Pille-Mort, żaden z bandytów nie spostrzegł ucieczki Janiny i nagłego jej zniknięcia.
 Spojrzeli do okoła ździwieni, zawód malował się na ich twarzach.
 — Ulotniła się!... Zniknęła!... zawołał śmiejąc się Coquelicot. Nic po niej nie pozostało, ani w rękach, ani w kieszeni!...
 Coquelicot nie dokończył swojego żartu, gdy Pain-Sec wrzasnął przeraźliwie.
 Oczy kołem mu stanęły.
 Cyniczna twarz jego straciła zwykły pozór, blade policzki bardziej jeszcze zbielały.
 — Co tobie?... zapytał Cequelicot. Zwaryowałeś, czy co u licha?...
 — Patrzcie!... mruczał Pain-Sec, wskazując ręką w stronę grobli, patrzcie!...
 Oczy wszystkich zwróciły się w danym kierunku, okrzyk zgrozy wyrwał się ze wszystkich piersi.
 Nigdy bo straszniejszy widok nie uderzył oczu ludzkich...
 Zakamieniali bandyci, których nic w świecie nie było w stanie poruszyć, którzy o litości żadnego pojęcia nie mieli, zadrżeli, włosy im stanęły na głowach.
 — Nieszczęśliwa... szeptał Cocquelicot. A! do pioruna! tchórzem nie jestem!... ale aż mi się zimno