Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No119 p3 col1.jpg

 Tym razem nie pan de Rieux przyszedł im jednakże otworzyć, ale kamerdyner jego, przybyły przed tygodniem z Brest, człowiek, któremu René ufał jak najzupełniej... On wprowadził przybyszów do małego saloniku na parterze...
 Szeroka twarz Bouton d’Ora wydawała się bardziej dziś, niż zwykle ożywioną... Dagobertowi oczy błyszczały...
 — Mamy honor złożyć nasze uszanowanie panu markizowi!... powiedział karzeł, kłaniając się do ziemi...
 — Straciłem już nadzieję, że was kiedy zobaczę!... wykrzyknął René...
 — To pan markiz źle nas sądził... szepnął z uszanowaniem Dagobert...
 — Dla czegóż tak długo nie dawaliście żadnej o sobie wiadomości?...
 — Bo nie mieliśmy nic nowego, nic interesującego dla pana markiza...
 — A dzisiaj?... zapytał żywo oficer marynarki...
 — Dzisiaj jesteśmy w możności zadowolnić pana markiza... dokończył Dagobert...
 — Zupełnie?...
 — Nie tak zupełnie znowu, żeby można działać: zaraz dziś w nocy, albo chociażby jutro... ale najzupełniej nam się chyba uda...
 Oczy markiza zabłysły...
 — Może... może bardzo prędko!... zakończył Dagobert... i wyjął z kieszeni dwa przedmioty i położył je na stole przed markizem...
 — Co to jest?... zapytał René...